پارسایم: پارسا باش و پارسا بمان!

زندگی باز سرعت گذرش را یادآور می شود ..... کودک دیروز من  کوچک تر از این بود و ناتوان تر ! تصورش شاید راحت باشد اما برای من که لحظه لحظه در کنارش هستم  و رویشش را نظاره گرم ، معجزه ایست بس بزرگ ... پارسا ی پاکم اکنون تواناست بدود ، فریاد شادی سر دهد ، لج کند  نه بگوید و استقلالش را بیان کند، بازی کند ،کلام کوتاه بگوید و تلاش کند تا حرفش را به من بفهماند و چه زیباست تمام این تلاش ها و شکفتن ها برای ما که ثانیه ثانیه در انتظارش بودیم  با هر  نشانه  از تو  سرشار حس لبخند می شویم !      و یادمان باشد مدیون سپاس از مهربان ترین  خالق   ...